1η Μέρα - Τελετή Εναρξης "ΑΛΥΣΙΔΑ ΑΓΑΠΗΣ"

Με μία διαφορετική τελετή έναρξης υποδεχτήκαμε τους φιλοξενούμενους του 3ου Διεθνούς Φεστιβάλ Θεάτρου Ρόδου. Η δράση με τον τίτλο "ΑΛΥΣΙΔΑ ΑΓΑΠΗΣ" ήταν βασισμένη στην ιδέα της δημοσιογράφου και μέλους του ΘΕ.ΣΥ.ΔΩ. Ουρανίας Φυλτζανίδη και στόχευσε στην άρση της διαφορετικότητας επί σκηνής. 

Η βραδιά ξεκίνησε με την αφήγηση του πασίγνωστου "ΣΩΠΑ" του τούρκου ποιητή Αζίζ Νεσίν από τη Βίκυ Θεολόγη για να ακολουθήσει αμέσως μετά το ΣΩΠΑ το "ΜΙΛΑ" του προσκεκλημένου μας Μάνου Τάκου. Ο τραγουδιστής τραγούδησε επί εκηνής με τη Τμήμα Νεότητας του Ερυθρού Σταυρού Ρόδου να μεταφράζει στην ελληνική νοηματική γλώσσα την σύνθεση σε διδασκαλία της Σάντυ Πόντικα.

Αμέσως μετά η Ουρανία Φυλτζανίδη απήγγειλε το ποίημα του Ιωνάννη Ζορμπαλά "Στο φάσμα της ψυχής" και ακολούθησε η συμμετοχή του Ειδικού Πειραματικού Δημοτικού Σχολείου Ρόδου και η επίσημη προσκεκλημένη μας από την Κύπρο Βαλάντω Φιλίππου στην θεατρικοποιημένη επίδειξη μόδας με τίτλο "ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΩ". 

Ο συμπαρουσιαστής Θανάσης Ζαχαρόπουλος απήγγειλε το ποίημα ανώνυμου μαθητή από την Αγγλία με τίτλο "Είμαι ιδιαίτερος όπως εσύ" και την σκυτάλη πήρε το Μουσικό Σχολείο Ρόδου με έντεχνα ελληνικά τραγούδια.
​
Την βραδιά έκλεισε ο Σύλλογος Ποντίων Ρόδου "Ο ΔΙΓΕΝΗΣ" που εντυπωσίασε με την ψυχή των ποντιακών χορών Τας και Κότσαρι. 

Η επιθυμία και στόχος μας να προβάλουμε τον πολιτισμό του νησιού της Ρόδου και κατ' επέκταση της χώρας γκρεμίζοντας την γέφυρα που εμποδίζει τους ανθρώπους στην επικοινωνία τους, είτε το εμπόδιο αφορά την μητρική γλώσσα είτε τον τρόπο επικοινωνίας,  επιτεύχθηκε με ένα θέατρο κατάμεστο από κόσμο όπου η συγκίνηση ήταν εμφανής. Ευχόμαστε ολόκαρδα η δράση "ΑΛΥΣΙΔΑ ΑΓΑΠΗΣ" να γίνει ένα καράβι που μέσα θα συμπλέουν άνθρωποι με διαφορετικό τρόπο επικοινωνίας ανακαλύπτοντας ότι στην πραγματικότητα η οποιαδήποτε διαφορετικότητα το μόνο που αξίζει να κάνει είναι να μας ενώνει. 

Θερμές ευχαριστίες στο Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού  καθώς και στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και τον ΔΟΠΑΡ του Δήμου Ρόδου που χωρίς την δική τους στήριξη οι ιδέες μας θα παρέμεναν στο συρτάρι. 
​
​

---